Τρίτη 5 Ιουλίου 2016

Η χώρα πεθαίνει, αλλά ο διεφθαρμένος πολιτικός κόσμος συνεχίζει την αλληλοεξόντωση



Δεν είναι δυνατόν να συνεχίζεται η πολιτική ζωή ως να βρισκόμαστε στο 2009, ως να μη συμβαίνει τίποτα αρνητικό ή δυσάρεστο σ’ αυτήν τη χώρα. Δεν είναι δυνατόν η Ελλάδα να σπαράσσεται από την οικονομική κρίση, οι πολίτες να βρίσκονται στο ύστατο σημείο πριν από το έμφραγμα, και οι ταγοί του πολιτικού κόσμου περί άλλα να τυρβάζουν.

ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ

Η εταιρεία «Μαρινόπουλος» με 13.000 και πλέον υπαλλήλους και εκτεθειμένους πέρα των 3.000 προμηθευτών καταφεύγει στη Δικαιοσύνη για να διασωθούν βασικά οι μέτοχοί της που την οδήγησαν στην πτώχευση… Άλλες επιχειρήσεις, που κάποτε ανθούσαν, βρίσκονται κοντά στο τέλος. Ο Κυριάκος Μαμιδάκης της Jetoil αυτοκτόνησε μη αντέχοντας την καταστροφή της δικής του εταιρείας. Ο ιδιωτικός τομέας, που σε άλλες εποχές αποτελούσε τα θεμέλια και τις κολώνες της ελληνικής οικονομίας, καταρρέει από μέρα σε μέρα… Ναι, τόσο άσχημα είναι τα πράγματα…

Δευτέρα 4 Ιουλίου 2016

Τζιμ Μόρισον, «κατά τον δαίμονα εαυτού»



Ο ασυγκράτητος μουσικός, τραγουδιστής, στιχουργός, ποιητής και frontman του συγκροτήματος The Doors, Jim Morrison, που προκάλεσε όσο λίγοι, μέσα στη σύντομη ζωή του κατάφερε να χαρακτηριστεί ως ένας από τους πιο χαρισματικούς καλλιτέχνες της ροκ μουσικής και το όνομά του να συμπεριληφθεί μεταξύ των 100 σημαντικότερων τραγουδιστών όλων των εποχών.

Ο Morrison ήταν ιδιαίτερα ευφυής και πολυδιαβασμένος. Επέλεξε με τους συντρόφους του το όνομα «The Doors» για το συγκρότημά τους, εμπνευσμένος από το βιβλίο του Aldous Huxley «The Doors of Perception», ο οποίος με τη σειρά του έκανε αναφορά στο ποίημα του Άγγλου William Blake «The Marriage of Heaven and Hell», και συγκεκριμένα στους στίχους: «If the doors of perception were cleansed/ everything would appear to man as it is, infinite».

Είχε ήδη γίνει cult πρότυπο ενώ ζούσε, όχι μοναχά εξαιτίας της μουσικής του αλλά επίσης λόγω των ακραίων εμφανίσεών του στη σκηνή. Τριάντα οχτώ χρόνια μετά το θάνατό του, οι λάτρεις του ροκ σε όλο τον κόσμο εξακολουθούν να γοητεύονται από την προσωπικότητα του frontman των The Doors, ο οποίος ήταν επίσης γνωστός και ως The Lizard King, ο οποίος αψήφησε όλες τις συμβατικούς «καλούς» τρόπους και αναζήτησε απαντήσεις και εξιλέωση μέσα από την τέχνη του.

Η αλλαγή του εκλογικού νόμου είναι ένα εργαλείο των κομμάτων για πολλές χρήσεις



Ο γενικός γραμματέας της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας σε άρθρο του στην εφημερίδα «Real News» υπό τον τίτλο «Αλλαγή εκλογικού νόμου: Ένα εργαλείο για πολλές χρήσεις», επισημαίνει ότι η αλλαγή του εκλογικού νόμου εκ μέρους της κυβέρνησης δεν υπαγορεύεται από κάποια θέση αρχής ή από διάθεση ικανοποίησης ενός πάγιου αιτήματος, όπως αυτού της απλής αναλογικής.

Προσθέτει ότι η κυβερνητική πρόταση δεν είναι η απλή αναλογική που θα σήμαινε «υποχρεωτικά κανένα μπόνους και κανένα πλαφόν εισόδου στη βουλή, ως απαραίτητες προϋποθέσεις για να υπάρχει “ισότητα ψήφου” και ακριβής αποτύπωση του εκλογικού συσχετισμού σε έδρες» και εγκαλεί τον ΣΥΡΙΖΑ για υποχώρηση στο σημείο αυτό από πρότερες θέσεις του «μέχρι ν’ αρχίσει να τις αλλάζει “σαν τα πουκάμισα”».

Τετάρτη 29 Ιουνίου 2016

Αν δεν αλλάξει η αυταρχική Ευρώπη της Μέρκελ, τα ΝΑΙ στην έξοδο θα είναι πολλά και βροντερά



Ανεξαρτήτως του αποτελέσματος του βρετανικού δημοψηφίσματος -οι πολίτες ψήφισαν υπέρ της εξόδου της Βρετανίας από την Ευρωπαϊκή Ένωση-, η συζήτηση γι’ αυτήν καθ’ αυτήν την ΕΕ που θέλουμε και αγαπάμε, έπρεπε να είχε ξεκινήσει από καιρό. Και την αφορμή την έδωσε η ελληνική κρίση χρέους και τα προβλήματα που αυτή δημιούργησε και σε άλλες χώρες, όπως η Κύπρος.

Του ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ

Η κλασική φράση-ψωμοτύρι που όλοι λέμε, ότι δηλαδή αποδείχθηκε κατώτερη των περιστάσεων ή των προσδοκιών μας, αποτελεί την εικόνα και ομοίωση της Ευρωπαϊκής Ενωσης, η οποία εξελίχθηκε σε ένα γραφειοκρατικό οικοδόμημα που όμοιό του δεν υπάρχει στην παγκόσμια πολιτική και οικονομική Ιστορία.

Δευτέρα 27 Ιουνίου 2016

Φρένο στο 4ο Ράιχ… Και όμως, οι Βρετανοί δεν είναι τρελοί ούτε πανηλίθιοι…



Όχι λοιπόν, οι Βρετανοί δεν είναι τρελοί. Πανηλίθιοι είναι αντιθέτως οι νταβατζήδες των αγορών και του Βερολίνου που πήγαν να τους τρομοκρατήσουν για να επιβάλλουν τετελεσμένα, είτε με το καλό, είτε με το… στανιό.

Σε ποιους; Σ΄ αυτούς που δεν μάσησαν από απειλές, ερπύστριες και βομβαρδισμούς σε δύο παγκόσμιους πολέμους. Τους απλούς ανώνυμους κατοίκους της υπέροχης αγγλικής υπαίθρου, τους «πραγματικούς ανθρώπους», όπως σωστά είπε ο Φάρατζ.

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΧΑΡΒΑΛΙΑ

Οι υπόλοιποι, η ακαδημαϊκή νομενκλατούρα του Ητον, της Οξφόρδης και του Κέημπριτζ που ξεροσταλιάζει για κάποια «ευρωεπιδότηση», η ψεύτικη «αριστοκρατία» του Σίτυ, οι traders και τα όρνια των hedgefunds που φιλοτέχνησαν τις «πέτσινες» δημοσκοπήσεις, μπορούν πλέον να ενώσουν τη θλίψη τους με τα καρακόλια του Βερολίνου.

Πέμπτη 9 Ιουνίου 2016

Γκουστάβ Φλωμπέρ: Ο πατέρας του ρεαλιστικού μυθιστορήματος



«Οι μυθιστοριογράφοι πρέπει να ευγνωμονούν τον Flaubert, όπως οι ποιητές ευγνωμονούν την άνοιξη. Τα πάντα ξεκίνησαν ξανά με αυτόν. Ο Flaubert εγκαθίδρυσε με αποφασιστικότητα, αυτό που οι περισσότεροι αναγνώστες αναγνωρίζουν σήμερα ως μοντέρνα ρεαλιστική αφήγηση. Η επιρροή του είναι τόσο οικεία, που πολύ δύσκολα μπορεί να παρατηρηθεί» (Ο κριτικός James Wood για το έργο του Gustave Flaubert).

Στις 8 Μαίου του 1880, πέθανε σε ηλικία 58 χρονών ο Gustave Flaubert, ένας πραγματικός πρωτοπόρος για την τέχνη του μυθιστορήματος. Είναι ευρέως γνωστός για το πρώτο δημοσιευμένο μυθιστόρημά του, το «Madame Bovary» (1857), αλλά το –κυρίαρχο σήμερα- λογοτεχνικό του στυλ, είναι αυτό που άφησε ιστορία. Γεννήθηκε στις 12 Δεκεμβρίου 1821, στη Ρουάν της Νορμανδίας, και ξεκίνησε να γράφει από τα 8 του χρόνια.

Δευτέρα 6 Ιουνίου 2016

Γιατί;



Γιατί;;;

Μια λέξη… Με τόσα νοήματα…


Σε κοιτάει από την παγωμένη οθόνη σου προσπαθώντας να καταλάβεις… Έκπληξη; Παράπονο; Θυμός; Απογοήτευση; Οργή; Ή μήπως περιφρόνηση;;;


Ήταν σα να είδα το βλέμμα σου… Δεν χρειάστηκε να σε δω… Η οθόνη τα είπε όλα… Κι’ ας ήταν παγωμένη… Και όμως, κοιταζόμασταν χωρίς να βλέπει ο ένας τον άλλον…

Παρασκευή 3 Ιουνίου 2016

Ο μπούφος, οι ξανθιές και ο ποδηλατόδρομος…



*** Ελευθερώθηκε, γράφει η είδηση, μπούφος στα Μετέωρα… Αληθινός μπούφος… Εντάξει, από… μπούφους στα Τρίκαλα, να φάνε και οι κότες!!! Το κακό είναι ότι ψηφίζουν κιόλας!!! Μήπως να τους ελευθερώναμε και αυτούς;;;

*** Τα «έχωσε» ο Γιώργος Μητσιούλης στον δήμαρχο και καλά έκανε… Δείτε τι έγραψε στο φ/β:
«Μπράβο Δήμαρχε! Χτες στο δημοτικό συμβούλιο ασχοληθήκαμε με: το κύπελλο Ελλάδος, αδελφοποίηση με Αντίπαρο, ιαματικά λουτρά τύπου Αιδηψού και σήμερα ενημερωνόμαστε από τα τοπικά ΜΜΕ για τα περίφημα σχέδια της λαϊκής αγοράς και την ίδρυση «σύγχρονου» κυνοκομείου στη Ράξα χωρίς την παρουσία των παρατάξεων και πολύ περισσότερο του Τεχνικού Επιμελητηρίου προφανώς θεώρησες την παρουσία μας περιττή! Εύγε Δήμαρχε, είσαι ο «αποφασίζω και διατάζω» αλλά μην ξεχνάς ότι είσαι και μηχανικός!!!!»

*** Μια χαρά τα γράφει ο Γιώργος και μάλλον λίγα λέει… Θα περίμενα περισσότερα… Διότι το μπράβο ο δήμαρχος το εκλαμβάνει… μάλλον ως πραγματικό και όχι ως κοροϊδευτικό…  Αλλά βρε Γιώργο, δεν είναι σοβαρό το κύπελλο;;; Ή τα ταξιδάκια στην Αντίπαρο;;; Ή τα ιαματικά λουτρά;;;

Δευτέρα 23 Μαΐου 2016

Γρηγόρης Λαμπράκης: Ο μαραθωνοδρόμος της ειρήνης και της δημοκρατίας



Ο Γρηγόρης Λαμπράκης γεννήθηκε στις 3 Απρίλη του 1912. Αγωνιστής της Αντίστασης, αργότερα βουλευτής της ΕΔΑ, υφηγητής της Ιατρικής Σχολής στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας, παλιός βαλκανιονίκης, υπήρξε ειρηνιστής, ιδρυτικό μέλος της Ελληνικής Επιτροπής για τη Βαλκανική Συνεννόηση, ενώ μετά από δική του πρωτοβουλία του ιδρύθηκε η Eλληνική Eπιτροπή για τη Διεθνή Ύφεση και Ειρήνη (EEΔYE). Στις 21 Απριλίου 1963 το ελληνικό Kίνημα Eιρήνης οργανώνει την πρώτη Μαραθώνια Πορεία Ειρήνης παρά το γεγονός ότι η κυβέρνηση Καραμανλή φροντίζει να την απαγορεύσει. Παράλληλα η Αστυνομία και η Χωροφυλακή ανακοινώνουν ότι για τις 21 Απριλίου, ημέρα που θα πραγματοποιούνταν η πορεία, απαγορευόταν κάθε συγκέντρωση σε ανοιχτό χώρο, σε ολόκληρη τη χώρα. Η πορεία πραγματοποιείται και ο ειρηνιστής Γρηγόρης Λαμπράκης πρωτοστατεί.

Σύμφωνα με το τότε ρεπορτάζ της εφημερίδας «Τα Νέα» την 21η Απριλίου του 1963 η πρωτεύουσα βρισκόταν «επί ποδός πολέμου», ενώ «διά πρώτην φοράν τα περίφημα Τάγματα Ασφαλείας ενεφανίσθησαν επισήμως εις διαφόρους περιοχάς περί τον Μαραθώνα, έτοιμα προς δράσιν εις περίπτωσιν ανάγκης. Ακόμα και ναύται του Λιμενικού εχρησιμοποιήθησαν διά τη φρούρησιν της παραλίας του Μαραθώνος, διά τον φόβον προφανώς... αποβάσεως των οπαδών του Συνδέσμου "Μπέρτραντ Ράσελ"». Επί ποδός βρίσκονται συνολικά 10.000 άνδρες της Aστυνομίας, της Xωροφυλακής, του Λιμενικού Σώματος. Oι προσβάσεις προς τον Mαραθώνα αποκλείονται.

Δευτέρα 9 Μαΐου 2016

Το τελευταίο “Μεγάλο Κόλπο” για τον Αλέξη… Που τα κάνει όλα με ένα Νόμο…



Ο Αλέξης Τσιπρας και όλη η ομάδα του στήριξαν μια πολιτική καριέρα, ένα γιουρούσι στην Εξουσία, με μια μεγάλη απάτη και το αξέχαστο σύνθημα: «θα καταργήσω όλα τα Μνημόνια, με έναν νόμο».

Και τελικά καταλήξαμε με «Έναν νόμο να μας φορτώνει νέο Μνημόνιο» (σ.σ. συν τις δεκάδες ντροπολογίες σαν αυτή που αμνηστεύει τον Γιώργο Σταθάκη για το σκάνδαλο στο Πανεπιστήμιο και βολεύει τα υπόλοιπα ρουσφέτια της νέας εξουσίας).

Το μόνο που δεν είπε ακόμη ο κ. Τσιπρας είναι ότι στις 20 Σεπτεμβρίου ο «λαός μίλησε» και του έδωσε εντολή να φέρει το νέο Μνημόνιο με έναν νόμο.

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΠΕΤΡΑΚΗ

Άκουσα με προσοχή τον πρωθυπουργό σε αυτή την θλιβερή παράσταση μπροστά στους βουλευτές του που δεν είχαν το κουράγιο ούτε ένα χαλαρό χειροκρότημα να του δώσουν, να μιλά για τα «θαύματα» που πέτυχε, για τις επιτυχίες για το success story που το αμφισβητούν οι μοχθηροί αντίπαλοι και δεν το αντιλαμβάνονται οι άθλιοι ιθαγενείς και υπήκοοι του.